"Cudowne pantofelki" - motyw butów w bajkach

Buty to najważniejszy element ubioru człowieka. Tak jest i było, a uczą nas o tym od najmłodszych lat bajki, mity i legendy. I to nie tylko popularna bajka o biednej sierocie wychowywanej i wykorzystywanej przez wredną macochę i jej dwie córki jest tutaj dowodem na to, że warto inwestować w dobre i efektowne obuwie (może niekonieczne szklane), ale także dużo innych historii mówi nam o podobnych sytuacjach, w których but – bucik, pantofelek – zwał jak zwał – odgrywał główną rolę w odwiecznych damsko – męskich zmaganiach.

Rola pantofelków w historii greckiego podróżnika

Na przełomie er, grecki geograf, historyk oraz podróżnik o imieniu Strabon opisuje historię pięknej Rhodopis, egipskiej kurtyzany, której podczas kąpieli złośliwy orzeł porwał jednego bucika i zaniósł aż do Memfis, do pałacu faraona, któremu podczas popołudniowej drzemki upuścił swoje trofeum wprost na kolana. Władca wybudziwszy się nagle ze zdumieniem odkrył niespodziewany dar niebios i oceniając delikatność, wdzięk i piękny krój bucika nie spoczął, dopóki nie odnalazł tajemniczej właścicielki tak pięknego obuwia. Że ją potem pojął za żonę i żyli długo i szczęśliwie, to już oczywista oczywistość. Ale podobieństwo do historii Kopciuszka jest zdumiewające.

Jak sierotka Ye Xian z pomocą bucika stała się księzniczką

Podobna historia wydarzyła się tysiące kilometrów na wschód, gdzie podobnie gnębiona jak nasza Cindirella, piękna sierotka Ye Xian dzięki tajemniczym zabiegom ze złotą cudowną rybką (ta postać też jakby znajoma) zdobyła piękne odzienie i wymknęła się z domu na królewski bal, gdzie oczywiście zgubiła jeden bucik. Po licznych perturbacjach władca sąsiedniego królestwa odnalazł biedną Ye Xian i pojął ją za żonę. Historia wydarzyła się w Chinach w IX wieku i zwiastowała nieprzeciętną karierę cudownych pantofelków Kopciuszka.

Włoski wariant "Kopciuszka"

Po raz pierwszy w Europie o cudownej sile damskiego obuwia, które rozpala zmysły najsurowszych i najzimniejszych mężczyzn, opowiada historia niejakiej Zezolli opisanej przez włoskiego dworzanina, żołnierza a przede wszystkim bajkopisarza Giambattista Basilego w swoim dziele życia pt. Pentameron. Bardziej zdeterminowana i wręcz bezwzględna Zezolla dąży do celu dosłownie po trupach (przetrąca kark swojej macosze wiekiem od kufra!). Ale na końcu jest nagroda według znanego klucza: bal – zgubiony pantofelek – poszukiwania tajemniczej nieznajomej – ożenek z pięknym księciem.

Każdy autor ma swoją wizję "Kopciuszka"

Klasyczną wersję Charlesa Perraulta, zna każde dziecko, gdzie Matka Chrzestna Kopciuszka jest w rzeczywistości Dobrą Wróżką, a dynia to piękna kareta. Disney spopularyzował tą wersję na cały świat, jednak najbardziej kontrowersyjne są wciąż te szklane buciki! Jak w tym chodzić?

Najkrwawsi są jak zawsze bracia Grimm, w wersji których nieszczęsne przyrodnie siostry Kopciuszka (Aschenputtel) chcąc zmieścić za duże stopy do bucika, jedna obcina sobie palce a druga piętę. Aż strach sobie wyobrazić jak wyglądał cudowny pantofelek po takich przymiarkach! Na koniec za chęć oszustwa ptaki wydziobują złym siostrom oczy co czyni z tej bajki, bajkę w wersji super hardcore. Jest jeszcze korsykańska wersja gdzie biedną Genderellę (trzeba przyznać że imię też daje do myślenia) w zmaganiach ze złą macochą wspomagają cudowne orzechy. W wersji rosyjskiej natomiast zmarła matka odradza się pod postacią brzozy ale oczywiście wszystkie te bajki kończą się jednym – zgubą pantofelka i szczęśliwym stadłem z pięknym księciem.

Oczywiście są pewnie setki mutacji tej historii (są wersje dla dorosłych, są wersje gdzie w szranki o rękę księcia staje z Kopciuszkiem sama macocha, są także takie wersje gdzie buta gubi królewicz) – ale jedno w nich jest niezmienne – BUT. But to ta część ludzkiej garderoby, która rozpala zmysły i pobudza do namiętności. Od zawsze.